BÜLBÜLDE BENİM

Ne güzel yaratmış güzel Yaratan;
Bülbüle gül vermiş bülbülde benim.
Aşk olursa cennet her iki cihan
Hakk’a divan durmuş bülbülde benim.

Alı var penbesi, sarısı, beyaz,
Kokusu yayılır açtıkça ilkyaz,
Zariftir incedir narin eder naz
Ol sırrına ermiş bülbülde benim.

İncedir dalları yaprağı hassas,
Muhteşem endamı cezbesi enfes,
Ömrü kısa ama yaşıyor esas
Sevdasına girmiş bülbülde benim.

Kökleri toprakta dallar havada,
Hicranı çok acı olsa yuvada,
Yaylada, dağlarda, dere, ovada
Ona saray kurmuş bülbülde benim.

Çilesi sefadır derdi var iken,
Gül açar yürekte saplansa diken,
Feda olsun feda uğruna bu can
Candan üstün görmüş bülbülde benim.

Sevilen var ise seven de mevcut,
Seveni yaşatır verilen umut,
Altın, elmas, inci, cevahir, yakut
Yollarına sermiş bülbülde benim.

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 18.01.2008
(Deli Bir Kısraksın Savrulur Yelde)