CAN GİDER

İçin için yanarken yüreğimden kan gider;
Arzu ederse canan uğruna bu can gider.

Bir ümittir doğan gün vuslat ise bir düğün,
Geçerse hayat yoğun yürekten kurban gider.

Destan olmadan dile zevki sefa aşk ile,
Etmeden bir mesele ömürden zaman gider.

Düşmeden el ayaktan saray yaptım yürekten,
Görünür ta ıraktan bir gün bu mekân gider.

Bakınca bu aşk yanar, sevdasız güneş söner,
Başımda umut döner beyhude devran gider.

Ressam Halil özüyle, güzel görür gözüyle,
Bir dilberin sözüyle can gider cihan gider.

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 11.09.2003